Τζαν Ντουντάρ: μια μαρτυρία από τη φυλακήΑναρτήθηκε 05/07/2017
Αυτό που κυρίως μου έμεινε από το βιβλίο «Can Dündar – Μας συνέλαβαν!» (εκδόσεις Κριτική) είναι η –αναπάντεχη για έναν δηλωμένο εχθρό του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (σελ. 219)– πολιτισμική διαφορά που διαπιστώνει ο συγγραφέας (σελ. 31 και 70): Στις ΗΠΑ, αποκαλύπτονται βρωμιές του προέδρου: κρυφακούει συνομιλίες στο αντίπαλο κόμμα (watergate). Αποτέλεσμα: ο πρόεδρος αναγκάζεται να παραιτηθεί. Στην Τουρκία αποκαλύπτονται βρωμιές του προέδρου: τροφοδοτεί με όπλα τζιχαντιστές τρομοκράτες τους οποίους επισήμως πολεμάει. Αποτέλεσμα: φυλακίζεται ο δημοσιογράφος που έκανε την αποκάλυψη. Στην Ελλάδα, συμπληρώνω εγώ, βρισκόμαστε κάπου στη μέση. Αποκαλύπτονται βρωμιές του πρωθυπουργού: η κυβέρνησή του παραδίδει φυγάδες πρόσφυγες, με δεμένα χέρια, σε κουκουλοφόρους που τους επιστρέφουν στους διώκτες τους. Αποτέλεσμα: ούτε ο πρωθυπουργός παραιτείται ούτε οι δημοσιογράφοι που έκαναν την αποκάλυψη φυλακίζονται. Η υπόθεση διαλύεται στον πολτό της κοινωνικής εξουθένωσης και αδιαφορίας. Ο Τζαν Ντουντάρ έχασε τη χώρα του, την οικογένειά του, το σπίτι του, την εφημερίδα που διηύθυνε, διότι δημοσίευσε στην «Τζουμχουριέτ» μια τεκμηριωμένα αληθινή ιστορία. Φυλακίστηκε επί 92 μέρες και τώρα ζει καταζητούμενος στη Γερμανία. Την γκραν γκινιόλ ιστορία του την αναπτύσσει στο βιβλίο του με γλαφυρότητα. *Το άρθρο δημοσιεύτηκε: Καθημερινή |